Η μετάβαση προς την νέα αμερικανοκινούμενη - σιωνιστοκινούμενη τάξη πραγμάτων και η σημασία του προστατευτισμού

Η μετάβαση προς την νέα αμερικανοκινούμενη - σιωνιστοκινούμενη τάξη πραγμάτων προϋποθέτει την διεθνοποίηση των συσσωρευμένων χρεών της αμερικής (η οποία είναι μια «παραδοσιακά» ισχυρή χώρα για να γίνει ο διαχωρισμός με τις νεοαναδυόμενες χώρες όπως η Κίνα) στις αναπτυγμένες χώρες, στις αναπτυσσόμενες χώρες και σε χώρες με «δυνατότητες και προοπτικές ανάπτυξης» μέσω της αγοράς χρέους, των τοξικών ομολόγων, των CDS, των τραπεζικών-επιχειρηματικών wolf packs, των αμερικάνικων «οίκων πιστοληπτικής αξιολόγησης» κρατών και εταιρειών.

Η μετακίνηση πληθυσμών από την Ασία και την Αφρική έχει σχεδιαστεί για να διαλύσει τις κοινωνικές και οικονομικές δομές προηγμένων ηπείρων όπως της Ευρώπης με την μεταφορά πλούτου με νόμιμους αλλά και παράνομους τρόπους (κλοπές, ληστείες, παρεμπόριο, διακίνηση ναρκωτικών και εμπόριο γυναικών).

Ο νομισματικός πόλεμος αντιμετωπίζεται από την αμερική σε ένα πρώτο επίπεδο με πληθωριστικό χρήμα, με φυτευτές κυβερνήσεις, με την χρησιμοποίηση των υπερεθνικών οργανισμών, με εμπόριο ναρκωτικών, όπλων, πορνείας, και την διόγκωση χρεών που χρησιμοποιούνται για την σκλαβοποίηση περιφερειακών χωρών με την συνδρομή πρόθυμων προδοτικών πολιτικών συμμοριών για την αρπαγή του φυσικού, του ορυκτού και του παραγόμενου από τον «γηγενή» αλλά και τον νεοφερμένο λαό πλούτο τους.

Αλλά αυτό δεν είναι πανάκεια για την διατήρηση των «παραδοσιακά» ισχυρών χωρών όπως είναι η αμερική σε ανταγωνιστικά υψηλό επίπεδο ισχύος και οικονομικής ανάπτυξης καθώς υπάρχουν αρκετές υψηλά αναπτυσσόμενες χώρες που αμφισβητούν την οικονομική (και όχι μόνο) ισχύ «παραδοσιακά» ισχυρών χωρών με το φτηνό εργατικό δυναμικό τους, την αντιγραφή επιτυχημένων προϊόντων και λύσεων τεχνολογικά προηγμένων χωρών και την ανάπτυξη της έρευνας και ανάπτυξης.

Το δεύτερο επίπεδο αντιμετώπισης του νομισματικού πολέμου είναι η απαλλαγή από τα χρέη των «παραδοσιακά» ισχυρών χωρών με το «ξαναμοίρασμα της τράπουλας».
Αυτό αρχικά επιτυγχάνεται με ποσοτικές λύσεις όπως την κοπή πληθωριστικού χρήματος ενώ ακολουθούν τη μετάβαση σε «ποιοτικότερες λύσεις» όπως η αλλαγή στις κρατικές κοινωνικές παροχές, η κοπή ενός νέου παγκόσμιου (;) νομίσματος που θα βασίζεται στον χρυσό αλλά και στα άμεσα και έμμεσα ελεγχόμενα φυσικά, ενεργειακά αποθέματα διαφόρων χωρών και στο χρηματιστήριο του διοξιδίου του άνθρακα.

Εξεγέρσεις λαών που προκαλούν καταστροφές και μειώσεις στα κέρδη πολυεθνικών και τραπεζών, η μη πληρωμή των τοκογλυφικών τοκοχρεωλυσίων και η απομακρύνση φυτευτών κυβερνήσεων πιθανότητα θα συμπεριλαμβάνονται σαν ασφάλιστρο κινδύνου (κάτι σαν το CDS) στις τιμές των προϊόντων και των υπηρεσιών εκτός της μετακύλισής τους όπως γίνεται σήμερα (πραγματικών ή τεχνητών π.χ. τεχνητά δημιουργημένες υπηρεσίες όπως η κατασκευή νέων διοδίων και η αύξηση τους σε τιμές που πρακτικά εμποδίζουν την Συνταγματικά κατοχυρωμένη Ελεύθερη μετακίνηση).

Για να αποφευχθούν οι παραπάνω «δυσλειτουργίες» όπως είναι η απείθεια πληρωμών, η αμφισβήτηση των αποφάσεων των «φυτευτών» κυβερνήσεων που αυξάνουν την δυσαρέσκεια στους λαούς λόγω:

1). ανασφάλειας που προκαλείται από την αυξημένη εγκληματικότητα προκληθείσα από τον τεχνητά δημιουργημένο πολυφυλετισμό-γκετοποίηση δυτικών κοινωνιών,

2). των αυξημένων φόρων στους πολίτες και στα προϊόντα

οι κυβερνήσεις (φυτευτές και μη) νομοθετούν την καταγραφή μέσω καμερών αλλά και τη χρησιμοποίηση των φωτογραφικών μηχανών και των καμερών από παρακρατικούς για τον εντοπισμό αντιδρώντων.

Επίσης ισχυρές χώρες αλλά ιδίως χώρες με «φυτευτές» κυβερνήσεις ανδεικέλων προωθούν τις ψηφιακές συναλλαγές και τον ψηφιακό έλεγχο ταυτοποίησης μέσω (αρχικά) καρτών και στην συνέχεια μέσω ενσωμάτωσης σε ανθρώπους τσιπ που θα δώσουν τον απαραίτητο έλεγχο της εξουσίας προς τον απλό λαό.

Ο προστατευτισμός είναι εχθρός των νεοταξιτών

Ο δρόμος προς την σοσιαλπαγκόσμια διακυβέρνηση περνάει μέσα από την τεχνητή οικονομική κρίση που δημιούργησε το παγκόσμιο σοσιαλιστικό σύστημα, με τους εξής δύο τρόπους:

Πρώτον,

στην δημιουργία wolf packs μεταξύ των διεθνών διαχειριστών κεφαλαίου, οι οποίοι προσπαθούν να μεγιστοποιήσουν τις αποδόσεις τους παίζοντας εκ του ασφαλούς:

α) σε προσυμφωνημένα χρηματιστηριακά παιχνίδια (με την συνεργασία φυτευτών εξουσιαστικών μηχανισμών σε διάφορα κράτη-θύματα),

β) σε “τοξικά ομόλογα” που δημιουργούν οι ίδιοι

γ) και σε ομόλογα κρατών που έχουν υψηλές αποδόσεις,

και δεύτερον,

στην αγαστή συνεργασία-συντονισμό μεταξύ των εθνικών κυβερνήσεων και των διεθνών οργανισμών (ΔΝΤ, Παγκόσμια τράπεζα, BIS, ΟΗΕ, κ.α.)

Η Αμερική έχει καθοριστικό ρόλο για τη διαμόρφωση νέων κανόνων παιχνιδιού και ενίσχυει-κόβει δολλάρια στους διεθνείς οργανισμούς.

Τα κεφάλαια πρέπει να διοχετεύονται στα πρόθυμα εργαλεία-εξουσιαστικούς μηχανισμούς-κυβερνήσεις αριστερών-σοσιαλιστικών-υλιστικών απόψεων περιφερειακών χωρών ώστε οι τεχνητά δημιουργημένες κρίσεις να συναντήσουν τις μικρότερες κατά το δυνατόν αντιδράσεις στο τελικά μεγαλύτερο “φαγοπότι” των wolf packs.

Το “σοσιαλιστικό” παρακράτος οργανώνεται έτσι ώστε να αντιμετωπίσει κάθε πιθανό σενάριο κρίσης από τους διάφορους λαούς προς εξαθλίωση.

Σκοπός είναι να αποφευχθεί η άνοδος στην εξουσία πολιτικών που θα επαναφέρουν προστατευτικά μέτρα σε μικρότερες χώρες που πλήττονται από τις μεγάλες διακυμάνσεις των αγορών.

Ο δρόμος για την τυραννική πολιτική, οικονομική και νομική σοσιαλπαγκόσμια χούντα είναι ανοικτός με την κατάφορη παραβίαση των εθνικών Συνταγμάτων και της Δημοκρατίας.